Έλα (αρχαίε ναέ) στον τόπο σου.

Ήταν κάτι που με είχε πειράξει πολύ: όταν άκουσα ότι ο ναός του Επικούρειου Απόλλωνα υπήχθη διοικητικά στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας με πράξη του τότε υπουργού πολιτισμού Αντώνη Σαμάρα. Χθές ανακοινώθηκε ότι με πράξη του νυν υπουργού, αρμόδια καθίσταται και πάλι η Εφορεία Αρχαιοτήτων Ολυμπίας (βλ. εδώ).

Ποιό είναι το χειρότερο; Ο πολιτικός που θωρεί ότι με τέτοια κόλπα θα αυξήσει την εκλογική του επιρροή του ή ο πολίτης που εντυπωσιάζεται από τέτοιες κινήσεις και συστρατεύεται με τον πολιτικό; Ειλικρινά δεν γνωρίζω πόσοι Μεσσήνιοι εντυπωσιάστηκαν ή ευχαριστήθηκαν από την απόφαση εκείνη. Πόσοι πολίτες θαύμασαν τον εκπρόσωπό τους που έκανε "δώρο" (;) έναν αρχαίο ναό. Ίσως να μετράει για κάποιους η εικόνα του πολιτικού πού τα "κάνει όλα" για την εκλογική του περιφέρεια. Ανακάλυψαν κιόλας ότι ο ναός του Επικούρειου Απόλλωνα είναι τάχα σε μεσσηνικό έδαφος.

Προσωπικά δεν γνωρίζω κανέναν ψηφοφόρο ούτε του "Αντώνη", ούτε κανένος άλλου κόμματος ή πολιτευτή που να τον έκαιγε σε ποια εφορεία αρχαιοτήτων ανήκει ο Επικούρειος Απόλλωνος. Δεν το απαίτησε ποτέ κανείς. Αλλά ο πολίτης πολιτεύεται και ψηφίζει όπως τον μάθεις: μπορείς να τον μάθεις ότι ο "δικός του άνθρωπος" είναι αυτός που του φέρνει ως τρόπαιο "αρπαγμένες" αρχαιότητες από τους γύρω νομούς. Αντί να ασχολείται με τα πραγματικά προβλήματά του και να ζητάει λύση σε αυτά, εντυπωσιάζεται ως ιθαγενής από τις χάντρες και τα καθρεφτάκια. Αλλά, τί διάολο υπουργός είσαι αν δεν μπορείς να κανονίσεις και μερικά πράγματα;